YGGC Clubkampioenschappen 2024

Voor de meesten van ons beginnen de clubkampioenschappen op Schiphol. Het weer zien van de deelnemers, het ophalen van herinneringen, de voorpret. De oude grappen en de nieuwe. Als vanouds voor velen, benieuwd naar wat er gaat komen voor enkelen.

Voor Bart, Bas en Raymond is dat anders. Al ongeveer een jaar van te voren start de voorbereiding met het uitzoeken van mogelijke bestemmingen en het peilen van de leden. Dan volgt het maken van het programma, het financiële plan, het boeken van vluchten, hotel, bus en banen. Een voordeel was natuurlijk wel dat we hier drie keer eerder waren geweest, en dat Bas nog steeds de weg weet in Platja d'Aro.

Ze willen dit jaar graag alles tot in de perfectie geregeld hebben en gaan daarom enkele maanden van te voren ter plekke kijken. Proefslapen in het hotel, eten testen in de restaurants, voorspelen op twee van de drie banen. In het algemeen zijn ze tevreden, maar ze besluiten dit jaar ook enkele noodprotocollen uit te werken. Hoewel ze denken dit wel alleen in theorie te kunnen doen, willen ze toch graag één wat ernstiger scenario daadwerkelijk testen. Ze noemen dit 'hoofdwond na middernacht in kennelijke toestand'. De rollen worden als volgt verdeeld: Bas en Bart spelen de enthousiaste 'stappers', Raymond de vermoeid afhakende golfer die een hoofdwond oploopt. Raymond is hierbij bereid een echte - zei het weliswaar lichte - hoofdwond op te lopen. Hulde Raymond!

De test verloopt niet goed. Bas en Bart kunnen de 'gewonde' Raymond simpelweg niet vinden, zaklamp en hard roepen ten spijt. Gedrieën bedenken ze de volgende aanpassingen aan het plan:

• een lijst van 'usual suspects' wordt opgesteld (hierna: watchlist)
• personen op de watchlist worden - na middernacht - geen enkel moment uit het oog verloren
• nieuwe deelnemers komen weliswaar niet op de watchlist, maar Bas, Bart en voorzitter Mark - geholpen door erevoorzitter Guido - zullen voor de zekerheid elke avond tot het einde aanwezig zijn. Vervolgens zullen ze de meest waarschijnlijke routes terug naar het hotel goed nalopen (hierna: Platja-schoonveegplan)
• bestuurslid Michael zal niet drinken ("dat komt toch mijn spel ook ten goede") en wat eerder naar het hotel te gaan om in geval van nood adequaat te kunnen handelen
• de hotelkamers zullen geen tapijt op de vloer hebben om eventuele reinigingskosten tot een minimum te beperken.

Overdreven? Wellicht, maar wat zijn we trots op het werk van deze commissie en de aandacht die ze aan alle details hebben gegeven.

Op donderdag spelen we op Platja de Pals. Wilfred verrast iedereen met mooie hoofddeksels voorzien van het YGGC logo. De hoofddeksels zijn van het type 'past bij de leeftijd'. Wilfred geniet van de positieve reacties van alle spelers en dit werkt door in zijn spel: dagwinnaar met 37 stableford-punten. De verwelkoming op de baan was overigens buitengewoon hartelijk.

's Avonds eten we voortreffelijk in restaurant Sant Lluis. De groep bestelt - op volgorde van avontuurlijkheid - 19 x paella marinera, 2 x zoet varkensvlees met Iberische saus, 4 x runderhamburger (op Hollandse wijze). De sfeer is als altijd en de nieuw aanwezigen - Elbert, Mike, Milko - zijn al in het vaste gezelschap verdwenen. Bart houdt toezicht op één van de watchlist spelers, Guido en Mark bespreken of de watchlist wellicht uitbreiding behoeft. Ze lopen vervolgens de afgesproken route van het Platja-schoonveegplan.

De volgende ochtend op weg naar Camiral blijkt dat het noodprotocol 'hoofdwond na middernacht in kennelijke toestand' goed heeft gewerkt. Iedereen is het erover eens dat de uitvoering perfect was. Roomie Nick helpt Bart met de afhandeling. Het blijkt de laatste speler op de watchlist te zijn (alfabetisch op voornaam). Raymond, nogmaals hulde voor je opoffering tijdens de voorbereiding!

Op Camiral verdwijnen velen in de golf-shop. Deze heeft de aantrekkingskracht als van een snoepwinkel op zesjarigen. Op deze fantastische baan stelt Guido zijn doel veilig: spelen in de laatste flight op dag drie. Hij wint met 38 punten en gaat hiermee aan de leiding. Verder komen Cees, Raymond en Bas in dezelfde flight terecht. Wilfred valt wat terug.

Het diner die avond is vrijgegeven, de volgende ochtend meldt iedereen "erg lekker te hebben gegeten". We vertrekken als elke dag om tien uur stipt, zelfs Sebo is bijna op tijd.

De laatste dag is de dag van de memorial. Op Mas Nou doen Mark en Guido die samen, waarbij Guido een gedicht van Rumi voorleest. De boodschap is simpel: de YGGC is een groep van vrienden die samen golfen. Vrienden hebben brengt plezier, vrienden verliezen pijn. We spelen daarna een spannende ronde.

Wie wint er niet?

Ten eerste is er Wilfred, aan de leiding na dag één. Op dag twee droeg vrijwel niemand het nieuwe hoedje, en dat leek Wilfred enigszins van slag te maken. Op dag drie herstelde hij zich met een mooie 35 punten.

Dan is er Edwin, winnaar in Graz en Cork en uitkijkend naar een evenaring van Hans (de Wit) zijn drie keer op rij (in Playa - toen nog - d'Aro). Hij staat na dag twee op de tiende plak, 11 punten achter Guido. Een ronde van 39 punten is niet voldoende, maar wel heel goed en genoeg voor de derde plek.

Niet te vergeten Guido zelf, aan de leiding na dag twee. Zijn doel behaald, in de race tot de laatste paar holes, volledig terug van een diepe, diepe golf-dip!

Ook Peter (Smit) wint niet, hoewel hij zeer stabiel speelt (33, 30 en 32 punten). Hij wordt hiermee vierde.

Organisatoren Bas en Raymond redden het eveneens niet, ondanks dat ze slechte enkele punten achter de leiding staan na dag twee. Oefenen op Mas Nou was geen onderdeel van de voorbereidingstrip.

Wouter speelt heel erg stabiel, met drie keer 25 punten. Verder weet ik niet zo goed waarom ik hem speciaal vermeld.

Wel vermeldenswaardig is Cees, die in de laatste flight speelt en uiteindelijk tweede wordt. Dat doet hij vaker is het algemene gevoel, maar later twijfel ik of de aanduiding 'Zoetemelk' wel terecht is. Toch even de uitslagen van de laatste tien jaar nagekeken, Cees deed zeven keer mee:

• Marbella 2015: top vier na dag twee, 2e in eindstand
  
• Rome 2018: top vier na dag twee, 2e in eindstand
  
• Bilbao 2019: : top vier na dag twee, 5e in eindstand
  
• Enschede 2021: top vier na dag twee, 4e in eindstand
  
• Graz 2022: top vier na dag twee, 2e in eindstand
  
• Cork 2023: gedeeld veertiende na dag twee, 12e in eindstand (een 'middenmootje')
  
• Platja d'Aro 2024: top vier na dag twee, 2e in eindstand.

Laatste flight en 2e worden lijkt voor Cees net zo normaal als winnen voor Hans (de Wit), Brian (Schutz) of Nick (den Ouden). Al met al natuurlijk wel gewoon heel knap en ooit zal het muntje zijn kant op vallen.

Wie wint er wel?

Peter (van Essen) wint de Michael Gosler longest op hole 1 van Mas Nou. Niet heel vreemd, aangezien Peter ook tijdens het seizoen verreweg de meeste longest drives pakt.

Maar de echte winnaar? Hans (van der Putten) slaat toe vanuit de één-na-laatste flight met 40 punten. Hij wint hiermee de Mike Reddering trofee en wordt voor de tweede keer clubkampioen. En zoals altijd, een meer dan terechte winnaar!

We eten weer voortreffelijk, nu bij ons oude hotel Continental. Dit hoewel er over het vlees enkele bedenkingen zijn, maar de rest van de maaltijd, de goede bediening en de strak toezicht houdende manager maken dit meer dan goed. 's Nacht blijkt ook het Platja-schoonveegplan goed te werken. Guido, Mark en Dick lopen gezellig met Milko mee.

Dit mens-zijn is een soort herberg

Elke ochtend weer nieuw bezoek.

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,

een flits van inzicht komt

als een onverwachte gast.

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij

zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt

die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.

Behandel dan toch elke gast met eerbied.

Misschien komt hij de boel ontruimen

om plaats te maken voor extase …

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,

ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns

en vraag ze om erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langskomt

Jalāl al-Dīn Muḥammad Rūmī