Nick van Rossum heeft de openingswedstrijd van 2024 op Sluispolder gewonnen en slaat tevens het verst. Zijn traditionele, afsluitende Sambuca was welverdiend! Anton van Broeckhuijsen pakt in zijn allereerste YGGC-deelname meteen de neary. Nick is ongetwijfeld druk met het schrijven van het verslag, dus nog even geduld om te begrijpen hoe hard het eigenlijk waaide.

Marrakesh, 22 januari 2024, Al-Maaden course hole 18: Vierde dag. De laatste flight met de drie koplopers. De winnaar is inmiddels wel duidelijk. Eerste worden lukt niet meer. Mijn oorspronkelijke voorsprong van vier punten is als sneeuw voor de zon verdwenen. Tweede kan nog. Nog één puntje nodig. Moet lukken. Alhoewel, zeven holes geen punt meer gemaakt. De afslag op de 18de (een par-4) is een drive naar een hoger liggende fairway over een klein dal. Hoe meer naar links hoe langer de drive moet zijn. Natuurlijk ga ik naar links, mijn bal haalt de fairway niet en rolt de heuvel af. Blijft liggen in hoog gras vlak voor de rotsen. Een ijzer 7 is het enige wat mogelijk is. Slecht geraakt. De bal komt op de heuvel, rechts, in de waterring van een palmboom. Een ijzer 5 moet kunnen. De bal duikt 5 meter verder al het diepe gras in. Een ijzer 9 dan, slecht geraakt, te kort. Chip getopt. Put te kort. Streep. 12 Stablefort-punten over de hele ronde. Mijn humeur is op een dieptepunt. Ik denk erover om mijn clubs maar achter te laten in Marokko.

Alkmaar, 5 april, Sluispolder. Clubhuis. 31 Stablefort-punten, longest-drive en winnaar van mijn 21ste POTY-lijstje. Vier-en-zeventig dagen precies. Wat is er gebeurd?

Vanuit Marokko Faye gebeld. Zij voelde mijn teleurstelling en al bij thuiskomst had zij direct op zaterdag 27 januari een uur les geregeld bij een Engelse pro. Ik had wel eens met hem gesproken op de Pettelaar, waar ik altijd oefen. Ik gaf hem aan dat hij alles mocht veranderen, als ik de bal alleen maar beter zou gaan raken. Achter naar de driving range vanuit het gras. Hij houdt niet van lesgeven op matjes: “dan merk je je fouten niet”.
We beginnen basic, twee voeten bij elkaar en slaan. Het is snel duidelijk, er is geen evenwicht. De schouderdraai moet verbeteren. We doen een oefening, mijn hoofd tussen twee clubs en dan de swing maken. Het evenwicht is terug. Een paar ballen springen al van de club alsof je ze niet raakt. Het uurtje is zo om. “Wanneer kun je weer?”, vraag ik. “Niet nodig”, zegt hij. “Ga dit maar oefenen en kom maar terug als je er klaar voor bent.” Alle tips in mijn telefoon opgeslagen en vervolgens iedere maandagavond naar de driving range om te oefenen. Mijn slice was duidelijk weg, voor mijn gevoel sloeg ik ook verder, maar het belangrijkste was dat ik veel contanter recht sloeg.

Sluispolder. De eerste echte proef na mijn driving range weken. Samen in de flight met Willem Vos, altijd leuk om mee te spelen en mooi om te zien hoe fit hij nog is. Ook samen met Brain Speelman. Eén van onze nieuwe leden. Genieten, mooie swing en leuke gast. Kunnen we er goed bij hebben en gaat zeker nog eens een mooie overwinning behalen dit jaar. Tot exact 13:00 uur (het moment dat de YGGC zou starten) kwam de regen met bakken uit de hemel. Vanaf dat moment werd het volledig droog en zagen we voor het eerst in zes maanden dat de blauwe lucht achter de wolken toch nog bestond. Door de vele regen was de baan wel te nat. Betekende dat we twee keer de eerste negen holes moesten spelen, omdat buggies op de tweede negen niet waren toegestaan. Droog, maar wel met windkracht 6.

De eerste holes gaan niet naar behoren. Toch weer wat slice terug in de drives. “Blijf achter de bal met je hoofd”. Hole 5, een par 3, 145 meter naar de vlag, vol in de wind. Ijzeren 4, super geraakt. Blijft op 1,50 meter van de hole liggen. Vanaf dat moment liep het soepel. Goede drives, en rechte ijzerslagen. De harde wind en het mindere putten maakte dat de score bleef steken op 31 punten. Toch voldoende voor de winst.
Iedereen gewaarschuwd voor de rest van het seizoen? Nee, golf is en blijft een raar spelletje. Zulke oplevingen ook wel vaker gehad. Nu genieten dat het weer een keer lekker ging. En als ik weer terugval? Dan heb ik nog altijd mijn Engelse pro achter de hand.